Czeska stolica to miejsce, do, którego chce się wracać. Praga co warto zobaczyć na piechotę, a gdzie podjechać? Pięknie odrestaurowana zachwyciła mnie swoim klimatem, architekturą i oczywiście…słodyczami. Praga, miasto gdzie spotyka się stare i nowe, a tradycja podaje rękę wielokulturowości.

Praga – subiektywny przewodnik studencki

Do Pragi wybrałam się na czerwcowy weekend z moim mężczyzną w zeszłym roku. Uwielbiam takie wycieczki, szczególnie, że jest to kolejne zrealizowane marzenie i to za nieduże pieniądze. Pojechaliśmy PolskimBusem z Warszawy, podróż była dość długa i średnio wygodna (stanowczo wolę samoloty – o wiele szybciej).

Hostel okazał całkiem w porządku, mili i sympatyczni właściciele, którzy w razie pytań chętnie służą radą (znów korzystaliśmy z hostelbookers.com), zaskakujący był jedynie warunek zostawienia kaucji w wysokości ok. 500koron czeskich. Jednak jest ona zwracana przy wymeldowaniu. Po przybyciu na miejsce byłam wykończona. Na dworcu w Pradze pojawiliśmy się ok. 6 rano, a doba hotelowa zaczynała się od 10.00, a przechowanie bagaży dopiero od 8.00.

Nasz czeski przyjaciel spotkany na dworcu

Czekanie dłużyło się niemiłosiernie, były to jedne z najdłuższych godzin w moich życiu. Powitało nas słońce, dlatego po krótkiej podróży z walizką górzystymi uliczkami Pragi dotarliśmy do parku w pobliżu naszego hostelu, w którym mogliśmy przeczekać ranne godziny. Mimo zmęczenia, braku snu było to ciekawe doświadczenie. Zobaczyłam jak miasto budzi się do życia, po kolei otwierają się sklepy, ludzie wyprowadzają swoje psy. Stolica Czech ożywała na moich oczach. Miało to coś z magii. Najbardziej zaskakujące okazało się to, że niektórzy Czesi zamiast śniadania zaczynają dzień od… piwa.

Praga co warto zobaczyć na piechotę

Mieszkaliśmy w dzielnicy oddalonej od centrum ok. 20 min piechotą, mimo wcześniejszego planu jeżdżenia metrem przejechaliśmy się nim tylko raz, a całą Pragę zwiedzaliśmy pieszo. Był to najlepszy pomysł, jaki przyszedł nam do głowy.

Mimo bolących stóp, od czasu do czasu odczuwanego zimna, widoki, wrażenia i cała atmosfera jest nie do zapomnienia. Nawet teraz, gdy to piszę przypominam sobie zapachy pysznych dań, gwar rozmów we wszystkich możliwych językach (polski było słychać nagminnie, w pewnym momencie miałam wrażenie, że pół Polski wybrało się razem z nami).

Plac św.Wacława

Największe zachwyty

Słodycze – czekolada,, Studencka” nie ma sobie równych, można ją znaleźć obecnie w Stokrotce kosztuje ok. 8-10zł, warto spróbować, choć to nie to samo co zjedzona ,,Studencka” na Moście Karola.
Piwo – krążące opinie o czeskim piwie są dla mnie stuprocentowo prawdziwe, cudowny smak, ogromny wybór i cena. Wszystko razem daje ogromną przyjemność. Mój chłopak zachwycał się możliwością picia piwa w miejscach publicznych – ,,Beer to go” tak jak kawa na wynos (wystarczy mieć jedynie specjalny plastikowy kubek i możesz pić piwo obok policjanta). Nie wygląda to tak jak u nas, czyli nie ma krzyków, rozrób i braku kultury, tylko swobodne, przyjemne spotkania na łonie natury.

Hradczany– niezwykłe piękna i monumentalna dzielnica, która robi wrażenie z bliska i daleka, niegdyś zwana królewską. Znajdują się tam perły architektury między innymi Katedra św. Wita, Złota Uliczka, czy Zamek Królewski, który istnieje od IX wieku. Można chodzić bez końca i zachwycać się na każdym kroku, a i tak zostanie sporo do oglądania na następny raz w Pradze. Widok na panoramę Pragi jest wspaniały, dla amatorów zdjęć wprost wymarzony.
Wzgórze Pietrin – Mam z nim wiele wspomnień, mimo zmęczenia nie skorzystaliśmy z kolejki, która wjeżdża na sam szczyt, tylko całą drogę pokonaliśmy pieszo. Na szczycie wzgórza mieści się miniaturowa wieża zwana praską wieżą Eiffla. To wspaniałe miejsce na odpoczynek, piknik czy miejską rekreacje. Na zboczach wzgórza odbywają się koncerty, festyny i happeningi, wszędzie widać roześmianych Czechów i turystów, którzy po prostu cieszą się chwilą. Na szczycie można podziwiać wspaniałe ogrody, z ogromnym rosarium oraz zwiedzić Obserwatorium Astronomiczne.
Atmosfera – niezwykle luźna, swobodna. Ludzie pełni radości, którzy bez pośpiechu potrafią korzystać z życia. Praga zawsze będzie mi się kojarzyć z tłumami z każdego możliwego kraju na świecie i ciepłego przyjęcia, z jakim Czesi okazują zwiedzającym.
I jeszcze wiele, wiele innych rzeczy, o których bym mogła pisać bez końca

Największe rozczarowania:

Zegar Astronomiczny Orloj – to chyba największe rozczarowanie, po opisach w przewodnikach, zachwalaniu zegara na różnych blogach nastawiłam się na niezwykłą atrakcje. Wygląd zegara nie odbiega od tych z pocztówek czy przewodników, jednak występ ruszających się figur które przedstawiają śmierć uderzającą w dzwon, umarłego oglądającego się w lustrze, skąpca z workiem pieniędzy w ręce oraz Turka wyrażającego alegorię rozkoszy, bardzo mnie rozczarował, cały spektakl trwał może ok. 3 minut i kończyło go pianie złotego koguta. Powtarza się o każdej pełnej godzinie. Można się jednak zachwycić stroną wizualną zegara, jest to bardzo misternie zdobiony czasomierz, pokazuje zarówno położenie ciał niebieskich(ciekawostka, na zegarze to Słońce obiega Ziemię) jak i kalendarz.

Krótki czas na zobaczenie całej Pragi – byliśmy 3 dni, to stanowczo za krótko, mimo narzuconego tępa i spędzania całych dni w trasie, zwiedzania, zwiedzania i zwiedzania, nie da się zobaczyć tego ogromnego miasta w tak krótkim czasie. Mieliśmy zmienną pogodę, czasem więcej słońca, czasem chmur, dlatego spacery były przyjemne i niemęczące, myślę, że przy wyższej temperaturze jest jeszcze trudniej w trakcie zwiedzania, dlatego zamiast czerwca proponuje kwiecień/maj lub wrzesień.