Czy opowieść o życiu na maleńkiej wyspie u brzegu Norwegii, na której mieszkańcy żyją w rytmie pór roku i rozkazów morza może zaskoczyć? Niewidzialni Roy’a Jacobsen’a jest książką, która albo zaczaruje od pierwszej strony albo zniechęci. Mnie porwała i zafascynowała są prostotą, mądrością i wartościami jakie wyznają mieszkańcy wyspy Barroy. To pierwsza książka w wyzwaniu 12 odkryć literackich na 12 miesięcy oraz pierwsza przeczytana książka w tym roku i powiem Wam, że nie żałuje wyboru.
Niewidzialni – proste życie i znane problemy
Historia, gdzie ciężka praca jest bohaterem na równi z ludźmi, pozwala przetrwać życiowe zawirowania, jest spokojną rutyną, która daje bezpieczeństwo. Roy Jacobsen pokazuje w swojej książce, że każdy z nas kocha, traci bliskich, ma marzenia, które nie zawsze można spełnić, tęskni i nienawidzi – ukazuje ludzi w całej ich chwale i ułomności. Daje nam uniwersalną opowieść o życiu, o jego blaskach i cieniach.
Trudne życie na skandynawskiej wyspie może dawać ukojenie, być ucieczką od problemów wielkiego świata, ale czasem może być też pułapką, która bardzo mocno trzyma swoich mieszkańców. Wyspa w opowieści Jacobsena jest ostoją, która spaja rodzinę, daje jej nie tylko wyżywienie, ale łączy ją z naturą. Symbioza z roślinami, zwierzętami oraz morzem, pozwala człowiekowi przetrwać oraz znaleźć radość wśród codziennych trosk.
Wyspiarze i ich niezłomne charaktery
W Niewidzialnych poznajemy życie rodziny Barroy, która zahartowana i przywykła do wymagającej egzystencji na swojej wyspie, nie widzi lepszego miejsca do życia. My dostrzegamy codzienne sprawy, małe i duże dramaty – narodziny i śmierć. Walkę o przetrwanie podyktowaną trudnymi warunkami atmosferycznymi. Widzimy świat dorosłych oczami małej Ingrid, która w miarę opowieści dorasta i dokładnie analizuje życie na wyspy, zachowania rodziców, sąsiadów, kolegów ze szkoły.
Norwegii, której już nie ma
Autor Niewidzialnych pokazuje nam dawną Norwegię, jej obyczaje, stosunek do natury, przede wszystkim morza. Pokazuje dawne konwenanse, związek z religią, zmiany społeczne. W subtelny sposób opisuje świat, który odszedł w zapomnienie. Rysuje portret państwa, które ceniło swoje pochodzenie, określone zwyczaje, role rodzinne i społeczne, w którym panował patriarchat oraz hierarchiczna struktura społeczna.
Niewidzialni – natura, rodzina i honor
W recenzji Niewidzialnych nie może zabraknąć nawiązania do tego, co w książce najważniejsze. Roy Jacobsen pokazuje nam przede wszystkim więzi rodzinne, znaczenie wychowania, relacji, budowanie zaufania między poszczególnymi członkami rodziny. Nadaje bardzo duże znaczenie życiu w zgodzie z rytmem przyrody i jej prawami, a także pokazuje istotę honoru dla wyspiarzy oraz trudnych wyborów, które czasami mogą wpłynąć w jednej chwili, na całe życie różnych osób.
Recenzja Niewidzialnych to tylko niepełne, zebrane w krótką formę wrażenia po przeczytaniu tej niepozornej książki, która kryje w sobie bardzo wiele znaczącej treści. Literatura skandynawska to nie tylko kryminały i opowieści z dreszczykiem, to również ambitna literatura, która pokazuje życie w Skandynawii, dawne czasy oraz znaczenie takich wartości, jak rodzina, przyroda, uczciwość czy honor.
Lubicie literaturę skandynawską?
Zapraszam Was do wzięcia udziału w wyzwaniu czytelniczym 2019 12 odkryć literackich na 12 miesięcy. W poście znajdziecie wszelkie informacje i inspiracje książkowe.
Tytuł: Niewidzialni
Autor: Roy Jacobsen
Liczba stron: 222
Wydawnictwo: Wydawnictwo Poznańskie
