Najpiękniejsza i najtrudniejsza to miłość zaklęta w codzienności. Ta z nad kubka z kawą i z workiem śmieci. Miłość zwyczajna, bez finezji i zadęcia, płatków róż i tysiąca świec. Miłość dzień po dniu.
Obserwacje codzienności
Kiedy na niego patrzę widzę możliwości i stracone nadzieje. Często zapominam o teraźniejszości, a myśli błądzą po tym, co było i będzie. To cały on – jak obgryza skórki przy paznokciach lub z uśmiechem robi śniadanie. Czy tak można określić miłość – smakiem kanapek z ulubionym serkiem, pomidorem i pamięcią o szczypiorku?
Jej zapach to zapach ciał splecionych razem, ciał bliskich i znanych, jednak nie całkiem odkrytych. Czy to właśnie miłość? – zapytasz. A jak nazwiesz bycie kimś, kiedy na usta ciśnie Ci się ,,nienawidzę”, kiedy spojrzenia walczą ze sobą, a iskry czuć w powietrzu, a jednak w ostatniej chwili gryziesz się w język, bo wiesz, że słów się nie cofnie.
Słyszę go, jak między kranem a toaletą miota się ze szczoteczką do zębów, jak próbuje wyjść i zdążyć na chwilę swojego relaksu. Szumy, słowa, pomruki znad monitora z grą i ten kubek z zaparzoną właśnie kawą, którą podaje mi zatroskany mimo, że sam ma mało czasu.
Co to miłość?
Miłość mówisz? Może to właśnie ona, kiedy chorujesz, a jego dotyk leczy. Może to wtedy, kiedy zamiast zawsze ,,ja” wybierasz ,,my”? Może to też wtedy, kiedy wiesz, że nie ma racji, ale na forum bronisz go jak lwica i koło uszu puszczasz argumenty oponenta. To wtedy, ta znana wszystkim M rozsiada się wygodnie.
Uwikłani w codzienność, z relacją przez telefon, przez portal, przez oczy, usta, uszy i nosy. Czasami tak bliscy, że nitki nie wetkniesz, czasami tak dalecy rozdzieleni stołem codzienności. Próbujemy, od nowa, każdego dnia, sklejamy nasze życia tą wielką M, którą poznajemy coraz lepiej wraz z przybywaniem zdjęć w albumie. Ona i on zwykli – niezwykli mieszkańcy swojego życia, walczą o swoją M.
P.S. Taki mi się zebrało na pisanie po obserwacjach, na chwilę literackiego bełkotu. Próby, próby są ważne, bo kto nie ryzykuje ten nie wygrywa, a ja lubię wygrywać. Dlatego piszę, publikuję, a Wy możecie poczytać i jeśli macie ochotę napisać mi, co o tych moich wprawkach literackich myślicie.
