Niedostosowany społecznie, obraźliwy, a często egoistyczny i niemiły – to określenia jakich używa się do określenia osób, które mają Zespół Aspergera, jeśli się nie wie, że go mają. Logiczni, aż do bólu, szczerzy i niekoniecznie poprawni politycznie. Tacy właśnie są, a przede wszystkim są tacy jak my.
Historia o życiu z Zespołem Aspergera
Książka o której piszę, to autobiograficzny zapis życia autora, który dorastał w świecie w którym nie było jeszcze diagnoz autyzm czy Zespół Asergera. Pisze on o swoim zmaganiu się z ludźmi, ich niezrozumieniu swoich dziwacznych zachowaniach. Opisuje trudności w nawiązywaniu relacji, brak wsparcia i ogromną nielogiczność zwykłych zachowań, tzw. normalnych ludzi.
Robinson w krótkich opowiadaniach, które przykuwają uwagę czytelnika, mówi o swoim trudnym dzieciństwie z pokiereszowanymi przez los rodzicami, opowiada o trudnościach z jakimi musiał się zmagać – alkoholizm ojca, choroba psychiczna matki i do tego wszystkiego młodszy brat.
Autor opowiada o drodze jaką przebył w celu odnalezienia swojego miejsca, opisuje próby znalezienia własnej niszy, akceptacji i zrozumienia. Jego droga była trudna i pełna zmagań ze zwykłymi społecznymi zachowaniami– odnalezienie się w grupie, nawiązywaniem kontaktów, podtrzymywaniem rozmowy. Zamiast satysfakcjonujących relacji miał poczucie osamotnienia spowodowane niekorzystnym odbiorem społecznym jego dziwnych zachowań (kiwaniem się, niepatrzeniem w oczy, ruchami stereotypowymi).
Historia Robinsona, dobrze funkcjonującego mężczyzny, który ma Zespół Aspergera porusza problem, jaki w naszym społeczeństwie jest bardzo widoczny, czyli zapewnienie skutecznej terapii osobom z tym zaburzeniem, większe uwrażliwienie środowiska na potrzeby takich osób oraz zadbanie o większą świadomość społeczną, że inny nie znaczy gorszy.
Książka dla wszystkich, którzy ciekawi są czym jest Zespół Aspergera, jak wygląda życie takiej osoby od środka. Co myśli, czuje, jak odbiera świat zwykłych ludzi.
Dla osób zainteresowanych, polecam bardzo ciekawą inicjatywę – kawiarnie prowadzoną przez osoby z autyzmem i zespołem Aspergera w Warszawie – Klubokawiarnię Życie jest fajne.
A taki wywiad z jednym z pracowników Klubokawiarni ,,Życie jest fajne” przeprowadziłam dla Magazynu Przestrzeń.
Tytuł: Patrz mi w oczy. Moje życie z zespołem Aspergera
Autor: John Elder Robison
Ilość stron: 290
Wydawnictwo: Linia sp.z o.o.
